مداریا تنها یک شرکت پیشرو و کام یافته نیست، مداريا درباره‌ی مهرورزی و دلدادگی است، شیدایی یک عشق که سرچشمه‌ی سرشار این ‌همه نوآوری و آبادانی است. دلبستگی و دلدادگی‌ام به همراه و هم شانه‌ام در همه‌ی این سال‌ها، خورشید گرمابخش و زندگی آفرین مداریا بوده است. مداریا درباره‌ی خانواده، وابستگی و همبستگی خانواده است چراکه همه‌ی ما در مداریا همچون خانواده‌ایم و خانواده‌هایمان را ارج می‌نهیم و به جان‌دوست می‌داریم.

مداریا درباره‌ی درستی و سخت‌کوشی است، راست رفتن و راست گفتن، پندار و گفتار و رفتار نیک. مداریا یک پیوند است، پیوند با خویش و با دنیای پیرامون خویشتن، مداریا دوست داشتن است، دوست داشتن نیکویی و نه خودخواهی، مداریا نزدیک شدن قلب‌هاست. مداریا درباره‌ی باورهای همسان و هم‌اندیشی است. مداریا درباره‌ی آگاهی و مسوولیت‌پذیری است. این سازمان پاک‌نهاد که انرژی و الهامش را وام‌دار عشق است اکنون با جانی دوچندان و پیوندی استوارتر به‌پیش می‌تازد تا هدف نهایی خویش را بیافریند که همان «تا شادی با فناوری» می‌باشد. چراکه مداریا خاستگاه فناوری برای شاد زیستن است؛ تندرستی روح و روان. همکاران من در مداریا برجسته‌ترین زنان و مردان روزگارند که فروتنانه در برابر ایشان بال بر زمین می‌سایم و برادرانه دوستشان می‌دارم که مداریا چیزی جز یک گروه دلسوز و کارآزموده و دانشمند نیست.

سازمان ها و اداره های دولتی، بازدارنده اند یا پشتیبان ؟

به گمانم، هنر زندگی ، در دانستن نیست، چرا که نادانستن، از اصیل ترین ویژگی‌های انسان است و دلیل نامگذاری او نیز همانست. انسان یعنی، آنکه فراموش می کند.
پس فرزانگی در کجاست؟

به فرموده ی بزرگان،  فرزانگی در پرسیدنِ پرسش درست است. این نوشتار ، دوستانه و فروتنانه، می کوشد تا از نگاه نویسنده، آرش رضایی کلانتری ، به این موضوع بپردازد. وی موسس شرکت دانش بنیان مداریا، مخترع دستگاه های رادیوفرکانس پزشکی ام آر اف، هیگز، کرایو تراپی، لیزرهای درمانی و ارکتوفیکس است و از کارآفرینان در عرصه ی فناوری و پیشتازان صنعت تولید تجهیزات پزشکی در ایران می باشد.

مداریا به دلیل ذات صنعت تجهیزات پزشکی و زمان آغاز به کار تولید در ایران، در سه دهه ی گذشته‌، همیشه در لبه ی فناوری گام برداشته است.

نوآوری همانطور که از نامش پیداست، تازه است و این تازگی عرصه ی قانونی آن را نیز دربر می گیرد. این یعنی، تولیدکننده، هم چنان که در برابر پیچیدگی های فنی و بالینی ، چالش های جدیدی در برابر خود می یابد، از نگاه قانونگذار هم یک پدیده ی تازه رسته ی ناشناخته یا کمتر شناخته است.

در این سال‌ها بارها، با دلی سرشار از شوقِ دستیابی به یک تکنولوژی نو، راهی اداره ای شده ام و مسوول محترمی را ملاقات کرده ام که هنگام ترک آن جلسه، چیزی از آن شوق در دلم نمانده بود‌.

ساده تر بگویم؟ دل شکسته بودم. کسی سختی هایی را که عاشقانه پشت‌ سر نهاده بودم، نمی دید، آنها، مرا در برابر چیزی به نام “دستورالعمل” می‌گذاشتند که اغلب، سالها پیش تنظیم شده بود ، کاربردی نبود. در آن روزها ، منی که جوان تر هم بودم، گمان می بردم “دستورالعمل” هیچ دلی در سینه و منطقی در ضمیر ندارد. و این سرچشمه ی دلتنگی های من بود که قلب عاشق یک نوآور دنیای پزشکی را، از آنجا دور می کرد.

اما امروز، پس از گذشت سالها، آنگاه که توانستم کمی از دورتر،  به آن نگاه کنم، رمزی را دریافتم که آرامشی زیبنده را میهمان سینه ام کرد و دلشکستگی هایش را مرهم شد.

زندگی،  همچون زمین و آسمان،  لایه های دیدنی و نادیدنی دارد. آنچه بسیار مهم و البته پنهان است، نیت آفرینش است. زندگی خود، گرفتار نابسامانی هاست و هرگز مدینه ی فاضله را بر خود ندیده است و با اینکه آفریده ی پروردگار خوبی هاست، در جای جای این کره ی خاکی، کمی و کاستی، فراوان به چشم می خورد.

پس آیا سزاست که انسان ، دلشکسته از زندگی بر زمین رو به آسمان گذارد که من این را نمی خواهم؟!

حاشا! این رسم وفا نیست.

وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، اداره ی تجهیزات پزشکی، معاونت های درمان و دیگر بخش های این مجموعه ی محترم و خدمتگزار، در نقطه ی تاسیس، در آن سال‌های دوردست، فقط و فقط ، با نیت تندرستی ایرانیان و پاسداری از سلامت جامعه بنا نهاده شد. خشت به خشت و گام به گام این وزارتخانه، بزرگ و استوار شد که سپیدی دماوند ، درخشان بماند و شادی تندرستی،  میهمان هر کاشانه ی دیار پارس باشد. صد البته این داستان همچنان ادامه دارد هر چند، هیچ آفرینشی مدینه ی فاضله نیست.

با رسیدن به این مفهوم عمیق، دلخوری های دیرینه ی من، سراب گونه، محو شدند و جای خود را به عشقی دادند که تازه پا ولی پابرجاست.

به لطف این درک زیبا، با اینکه هنوز رویکرد ها، گاه و بیگاه آزارنده است اما سینه ی مداریا، آکنده از سپاس و عشق به آن سازمان پاک نهاد است. مداریا خواهد کوشید تا شانه به شانه و دست در دست وزارت بهداشت، در راستای افزایش تندرستی و شادی در ایران زمین بکوشد تا روزی که سلامتی و نشاط، طبیعت زندگی یک ایرانی باشد.

آرش رضایی کلانتری

بنیان گذار شرکت دانش بنیان مداریا

شادمان و سرشار باشید.